چشـــم مــن بیــــا مــــنو یــــــــاری بکـــن گـونه هام خشـــکیده شـــد کـاری بکن
غــــیر گــــریه مگه کاری می شـه کـــرد کــــاری از مــــا نمــــیاد زاری بکـــن
اونـــکه رفتــه دیــگه هیـــــچ وقت نمـــیاد تا قیــــــامت دل مــن گـــریه میــــخواد
هـــــر چی دریــــا رو زمین داره خـــــدا بـــا تــــموم ابــــــــــــرای آسمـــــــونا
کاشـــکی می داد همه رو به چــشم مــن تا چشــــام بــه حـال من گــــریه کــنن
اونـــکه رفتــــه دیــگه هیــــچ وقت نمـــیاد تا قیــــــــامت دل مــن گــــریه میـخواد
قصــــــه ی گذشــــته های خــــــوب مــن خیلی زود مثل یه خواب تـــموم شــدن
حــــــالا باید ســـــر رو زانـــــوم بـــــذارم تا قیــــــــامت اشک حسرت ببــــــارم
دل هیشـــــکی مـــثل مـن غـــــــم نـــــداره مثـــــل مــن غــــربت و مـاتم نــــداره
حــــــالا کـــــه گــــریـــه دوای دردمـــــه چـرا چشمام اشکــــشو کــــــم مــــیاره
اونـــکه رفتـــه دیــگه هیــــچ وقت نمــــیاد تا قیـــــامت دل مــن گریـــه میخــــواد
خورشـــــید روشــــــن مـــا رو دزدیــــدن روی اون ابرای سهـــمگین کشیــــدن
همــــه جــــــا رنــگ ســــــیاه ماتـــــــمه فــــــرصت مونــــدنمون خیلـی کمــــه
ســـــرنـوشت چــشاش کــوره نمـی بیــنـــه زخم خنجـــرش می مونه رو ســــینه
لب بسـته ، سینـــه ی غـــــرق به خــــون قصــــــــــــه ی غـــــربت آدم همیــــنه
اونـــکه رفته دیــگه هیــــچ وقت نمــــــیاد تا قیـــــامت دل مــن گریـــه میخـــــواد